11. Papierowe miasta - John Green

     Tytuł: Papierowe miasta

     Autor: John Green

     Liczba stron: 393

     Wydawnictwo: Bukowy las

     Cena okładkowa: 39.90

     Moja ocena książki: 8,5/10

     Osiemnastoletni Quentin odkąd pamięta jest zakochany w koleżance z sąsiedztwa - zbuntowanej Margo Roth Spiegelman. W dzieciństwie przeżyli razem coś niezwykłego, lecz od czasów liceum coraz rzadziej ze sobą rozmawiają. Dziewczyna nie zwraca na niego uwagi, aż do pewnej szalonej nocy, kiedy wciąga Quentina w swój zwariowany plan zemsty. Następnego dnia znika bez śladu, pozostawiając po sobie wskazówki, które tylko Q może odczytać. Właśnie tak rozpoczyna się niezapomniana podróż po całej Ameryce... 

     Są na świecie pisarze, którzy mają tak "lekkie pióro", że nawet ich listy zakupów stają się ciekawą lekturą. John Green zdecydowanie jest jednym z tych pisarzy. Niby jest to zwykła powieść obyczajowa, jednak ma w sobie to "coś", dzięki czemu ma się ochotę czytać dalej.

     W książkach Johna Greena najbardziej lubię bohaterów. Tak jest i tym razem. Wszystkie postacie "Papierowych miast" są jedyne w swoim rodzaju. Mają różne charaktery, zalety, wady. Bohaterowie są bardzo prawdziwi i to jet chyba najważniejsze w postaciach literackich, bo trudno jest osiągnąć taki efekt.

     Drugim dużym plusem jest humor. Jest to książka przy której nie raz uśmiałam się do łez, dlatego serdecznie ją polecam na poprawę nastroju. :)

    Pomysł na książkę i jego realizacja są moim zdaniem świetne, a jedyne do czego można się przyczepić to rozwój akcji. Na początku dużo się dzieje, potem akcja (na dość długo)
 zwalnia, a na koniec bardzo się rozkręca. Osobiście niezbyt mi to przeszkadzało, jednak przyznaję, że chwilami książka mi się dłużyła.

     Jedyne co nie przypadło mi do gustu to postać Margo. Niezbyt ją polubiłam i niektóre jej decyzje uważałam za lekkomyślne, jednak gdyby nie ona, nie byłoby tej książki.

     Podsumowując, "Papierowe miasta" bardzo mi się spodobały. Żałuję, że tak szybko tę powieść skończyłam, jednak jest to chyba stały problem, jeśli chodzi o książki Johna Greena - zdecydowanie zbyt szybko się kończą. Polecam wszystkim, którzy szukają wciągającej i mądrej powieści, przy której można się pośmiać. ;)